Wydarzenia Parafialne

Bal Wszystkich Świętych

bal swietych 2023

W oktawie uroczystości Wszystkich Świętych 4 listopada w naszej wspólnocie scholii i ministrantów odbył się Bal Wszystkich Świętych.

Już kolejny raz świętujemy czas, który dał nam Pan, abyśmy przypomnieli sobie nasze powołanie do świętości. W sobotni wieczór, kiedy rozpoczęliśmy już liturgiczne świętowanie niedzieli w oktawie Wszystkich Świętych dzieci wraz z rodzicami, przebrani za postacie różnych świętych zebrali się, aby razem ucieszyć się powołaniem do świętości. W ramach spotkania odbywało się wiele zabaw, tańców i gier. Nie zabrakło spotkania przy wspólnym stole, na który każdy przyniósł coś, czym chciał się podzielić ze wspólnotą. Oglądaliśmy wspólnie teatr kukiełkowy o św. Janie Pawle II oraz zorganizowaliśmy orszak wszystkich świętych. Wspólnie i radośnie spędzony czas z pewnością wzmocnił więzi wspólnotowe i skierował nasze myśli ku Światłości i Miłości, którą jest Bóg.

Jak pisał św. Piotr w jednym ze swoich listów: „Wy jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła Jego potęgi”. Bogu niech będą dzięki za każdego i każdą z Was.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: o. Marcin Wojdan CSsR

Fot.: Źródło prywatne

pozegnanie Henia

Msza dziękczynna i pożegnanie
o. Henryka Zienkiewicza

27 sierpnia 2023 roku o godz. 11:00 w kościele parafialnym św. Marka Ewangelisty w Łodzi odbyła się uroczysta Msza Święta, podczas której dziękowaliśmy Bogu za ponad 5 lat zaangażowania i pracy duszpasterskiej pierwszego przełożonego wspólnoty redemptorystów w Łodzi o. Henryka Zienkiewicza.

Przez ponad połowę dekady o. Henryk pracował nad uświęceniem współbraci i parafian na terenie Bałut. Znany z mądrych i dobrze przygotowanych kazań, które przenikały serca i umysły słuchaczy, nakłaniał do miłowania Boga i bliźniego. Wielokrotnie dawał wyraz swoim cnotom pokory i zachowawczości, połączonych z głęboką refleksją oraz mądrością wynikającą z doświadczenia.

We wspólnocie o. Henryk ceniony był za swoją pracowitość, stanowczość w sprawach najważniejszych, uśmiech na twarzy oraz pobożność. Jako przykładny przełożony zawsze spajał swych braci aby byli jednym ciałem i jednym duchem. Niejednokrotnie dawał wyraz swojej troski o drugiego człowieka, odpowiadając na naglące potrzeby najuboższych.

Jednak jak mówi Kohelet: Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Decyzją o. Dariusza Paszyńskiego, prowincjała redemptorystów, o. Henryk został skierowany do pracy w Rowach nad morzem, gdzie podejmie funkcję przełożonego i dyrektora tamtejszego domu wypoczynkowo-rekolekcyjnego. Nowym przełożonym we wspólnocie łódzkiej został o. Jacek Burnus.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: o. Marcin Wojdan CSsR

Fot.: Źródło prywatne

Na pielgrzymim szlaku

Bal wszyskich swietych

Pielgrzymka 2023

W dniach 21-24 sierpnia kilkunastoosobowa grupa z naszej parafii wraz z ojcem Marcinem wybrała się wraz z pielgrzymami z Aleksandrowa Łódzkiego do Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Liczba wszystkich pielgrzymów, którzy wyruszyli do domu naszej Matki z grupą aleksandrowską sięgała 250.

Pierwszego dnia pod przewodnictwem ks. Leszka, głównego organizatora pielgrzymki, zawędrowaliśmy do Łasku, gdzie podczas wieczoru pokutnego mogliśmy pojednać się z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania. Następnie udaliśmy się do Szczercowa, gdzie w wieczornej modlitwie uwielbialiśmy Pana. Ostatni nocleg miał miejsce w Brzeźnicy gdzie budowaliśmy wspólnotę podczas pogodnego wieczoru.

Upał, bolące nogi, zmęczenie i … radość - to stany jakie towarzyszyły nam, pielgrzymom wybierającym się do duchowej stolicy Polski. Pomimo tego, że przez całe cztery dni żar lał się z nieba, mięśni odmawiały posłuszeństwa, a nieprzespane noce dawały się we znaki, z ogromną motywacją wędrowaliśmy do Częstochowy. Sił dodawała nam obecność pasterza naszej archidiecezji kardynała Grzegorza Rysia, który fragment pielgrzymki przeszedł z naszą grupą, służąc rozmową i sakramentem pokuty i pojednania.

Każdego wieczora, jak i przy samym wejściu na Jasną Górę, towarzyszyła nam grupa rodzin, przyjaciół i parafian wraz z naszym proboszczem ojcem Maciejem. Dzielnie wspierali nas również nasi parafianie w kościele św. Marka Ewangelisty w Łodzi, gdzie łączyli się z nami duchowo poprzez modlitwę różańcową każdego dnia.

Bogu niech będą dzięki za ten wspaniały czas łaski, za wszelkie dobro otrzymane od napotkanych ludzi, proboszczów, ubogacające spotkania i rozmowy, przemienione życia, nawrócenia i umocnienia.

Dla każdego, kto raz wyruszy na pielgrzymi szlak, życie odmienia się na zawsze.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: o. Marcin Wojdan CSsR

Fot.: Źródło prywatne

Uroczyste wręczenie odznaczeń przez abp Rysia

Odznaczenia dla zasłużonych parafian

W miniony poniedziałek (19/03/2023) przeżywaliśmy uroczystość św. Józefa, Patrona naszej Archidiecezji. Podczas uroczystej Mszy św. w katedrze ks. abp Grzegorz Ryś wręczył odznaczenia dla osób zasłużonych dla archidiecezji łódzkiej i wśród nich znaleźli się nasi parafianie:

p. Teresa Maślanik, zelatorka róż żywego różańca i p. Feliks Dłubak, nasz organista.

Gratulujemy i dziękujemy za Wasze zaangażowanie na rzecz parafii i archidiecezji.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: o. Maciej Plewka

Fot.: Agnieszka Dawid

Jasełka

Jasełka w Parafii.W minioną niedzielę (15 stycznia) parafianie mieli okazję zobaczyć przedstawienie jasełkowe w wykonaniu dzieci i młodzieży że scholi i z grona ministrantów Parafii Św. Marka.Podczas Mszy Świętej o godz. 11.00 i 12.30 dwudziestu pięciu aktorów prezentowało swoje umiejętności recytatorskie i wokalne. Niepowtarzalna atmosfera radości, pokoju i miłości udzieliła się oglądającm.Wystepujacych nagrodzono gromkimi brawami.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: Agnieszka Dawid

Fot.: Agnieszka Dawid

Bal Wszystkich Świętych

Dnia 5. listopada 2022r. w salkach parafialnych odbył się Bal Wszystkich Świętych dla dzieci należących do grup parafialnych: scholi i ministrantów. Dzieci przybyły na bal poprzebierane za swoich świętych patronów i bardzo pięknie brały udział w różnego rodzaju zabawach przygotowanych przez rodziców i opiekunów. Na zakończenie balu wszyscy posilili się z suto zastawionego stołu i pełni radości wrócili do swoich domów w oczekiwaniu na formacyjne spotkania scholi i ministrantów i z nadzieją na kolejne zabawowe niespodzianki.

1/1

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: o. Maciej Plewka

Fot.: Źródło prywatne

bal swietych

Light Move Festival

W weekend 23-25 września w Łodzi odbywała się dwunasta edycja festiwalu kinetycznej sztuki światła "Light Move Festival". Jak co roku, miasto rozbłysło feerią barw a to za sprawą iluminacji zieleni, instalacji artystycznych oraz widowiskowych animacji wyświetlanych na fasadach zabytkowych kamienic i kościołów.

Na tak znamienitym wydarzeniu, będącym największym festiwalem światła w Polsce, nie mogło zabraknąć naszych parafian. Pod przewodnictwem ojca Marcina, wybraliśmy się w sobotni wieczór, aby podziwiać Łódź ożywioną kolorowym światłem. Spędziliśmy razem cudowny czas podążając szlakiem atrakcji festiwalowych i odkrywając nasze miasto na nowo.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: Marcin Flakiewicz

Fot.: Marcin Flakiewicz

Drodzy Kapłani!

Wieki Czwartek

Bóg obdarzył nas wielką łaską, stawiając Was na naszej drodze. Dziękujemy za wyrażoną gotowość w służbie Pana, do której zostaliście powołani. Służbie w prawdzie I miłości, niosąc radość, nadzieję i pociechę strapionym. Dziękujemy, że jesteście z nami i dla nas.

Dziękujemy za każdą Eucharystię, kazanie, spowiedź, modlitwę, błogosławieństwo. Dziękujemy za wszystkie udzielone sakramenty i za wszystkie łaski, które otrzymaliśmy od Pana.

Dziękujemy za wasze świadectwo, za troskę o naszą wspólnotę, za każdy uśmiech, życzliwość, otwartość,
za wszelką pomoc I poświęcony czas.

Niech Bóg błogosławi Waszemu trudowi, obdarza potrzebnymi łaskami, Hojnie udziela swoich darów, abyście jako wierni słudzy Chrystusa, Najwyższego Kapłana, prowadzili swój lud do źródła zbawienia. Życzymy by ogień Miłości Ducha Świętego, rozpalał Wasze serca, ożywiał I umacniał, a za Waszym przykładem zwiększyła się liczba powołań do służby Bożej.

Matka Boża nasza Wspomożycielka niech nieustannie wspiera, pomaga I opiekuje się Wami. My zaś dalej będziemy wspierać w codziennych modlitwach, a dziś w dniu Waszego Święta – czynimy to w sposób szczególny.

Bóg zapłać!
Parafianie Św. Marka Ewangelisty w Łodzi.

Tekst: Parafia Św. Marka Ewangelisty w Łodzi

Fot.: źródło prywatne

Ślad losu… ślad w sercu

Śpiewana Droga Krzyżowa w wykonaniu kleryków WSD z Tuchowa

„Mijają pokolenia, zmieniają się scenariusze i horyzonty… Piętnaście stacji nadal rozbrzmiewa w sercach i sumieniach. Przyszły nowe Golgoty i nowe ślady losu Jezusa, wpisujące się w nasze dni.”
(o. Andrzej Wodka CSsR)

W sobotę 19 marca naszą parafię odwiedzili klerycy redemptoryści z WSD w Tuchowie, którzy wystąpili z nabożeństwem śpiewanej Drogi Krzyżowej „Ślad losu”. Dopełnieniem modlitwy, wzmocnionej przez muzykę i śpiew, były wyświetlane obrazy z dramatu „Pasja” (w reż. Mela Gibsona). Wszystko składało się na całość modlitewnego zamyślenia i pozwoliło jeszcze bardziej zanurzyć się w poruszające Misterium ostatniej drogi Zbawiciela, tworząc niezapomniane wydarzenie, czyniące ślad w sercach.

Droga Krzyżowa „Ślad losu” powstała w latach 80. ubiegłego wieku, w murach klasztornych redemptorystów z Tuchowa. Autorem tekstów jest o. Andrzej Wodka CSsR, muzykę skomponował o. Wojciech Skroboszewski CSsR (stacja IX - o. Piotr Andrukiewicz CSsR; Krzysztof Dudek). Składa się z piętnastu stacji.

„Stacja XV pojawiła się jako naturalny ‘dodatek’, który wprost się narzucał, jako pełnia paschalnego orędzia:

kto z Chrystusem współcierpi, wespół z Chrystusem też zmartwychwstanie, na końcu czasów, ale i każdej chwili obecnej, jeśli zechce, mocą łaski, ‘wszystko to, co boli, w Boga przeistoczyć’ (J. Twardowski)” - o. Andrzej Wodka CSsR.

Zaduma, wzruszenie, łzy… emocje towarzyszyły od początku przejmującego nabożeństwa prowadzonego przez kleryków. Mocne głosy, słowa i muzyka Drogi Krzyżowej pozwoliły zbliżyć się do tajemnicy męki Jezusa - współodczuwać i podążać drogą na Golgotę, by wreszcie stanąć pod samym Krzyżem i złożyć wszystko Temu,

który za nas oddał swe życie.

Jezu… „dotknąłeś twarzą ziemi, całym sobą zwarłeś się z pyłem dróg”, pozwól nam „kiedyś odnaleźć Cię w bruździe ziemi”, (III stacja). Przeżywanie kolejnych stacji, to jakby przedzieranie się przez codzienność. To ufne trwanie przy Jezusie mimo wszystko, także z wszelkimi smutkami i problemami.

„Świat pędzi coraz szybciej w biegu nagłym - wstrzymaj go, podaj krzyż”, (V stacja). Dzięki nabożeństwu mogliśmy zatrzymać się w to sobotnie popołudnie, choć na chwilę wyciszyć pędzące myśli i zawołać w ciszy serca: „ścieżkę mą skrzyżuj z Twą”.

Stacje Drogi Krzyżowej „Ślad losu”:

Skazany (I)
Im bardziej się kocha, tym więcej się rozumie,

tym lepiej widzi się wszystko oczami Boga.

Dłoń Boga (II)
W każdej chwili naszego życia mamy przed sobą dwie drogi:

drogę naszego egoizmu i drogę miłości.

Ślad losu (III)
Bóg jest z tym, kto cierpi. Lecz bardziej jeszcze z tym,

kto przezwycięża ból miłością.

Gdzie jesteś? (IV)
Kochać – znaczy cierpieć; nie kochać - znaczy umierać.

Przymuszony (V)
Dla chrześcijan ma znaczenie nie to, ile robi, ale jak to robi.

Weronika (VI)
Uśmiech Boga dosięga tego,

kto odkrywa w człowieku swego brata.

Ziarno w ziemi (VII)
Kiedy nie kochasz ponad miarę, nie kochasz wystarczająco.

Ciężkie łzy (VIII)
Tam, gdzie łza, tam zakwita życie.

Do końca (IX)
Każdy jest tym, kim jest, a nie tym, kim był.

Tunika (X)
Wielka część ułomności naszego brata

znajduje się w siatkówce naszego oka.

Otwarte rany (XI)
Jeśli krzyż jest zajęty przez Jezusa tylko z jednej strony, to dlatego, że po drugiej stronie jest miejsce dla nas.

Ojcze (XII)
Tego chcesz Ty, tego chcę także ja.

Magnificat (XIII)
Wszystko zostało stworzone jako dar miłości dla mnie,

a ja zostałem stworzony jako dar dla drugich.

Kamień (XIV)
Mędrcem jest ten, kto sam umiera,

aby pozwolić Bogu żyć w sobie.
„A grób zostanie pusty – znak,

że kiedyś zmartwychwstaniemy my.”

Niedaleko (XV)
Co dla człowieka jest końcem –

dla Boga jest początkiem.
„Bądźcie niedaleko i zupełnie spokojni,

bo przybędę do was w zwycięstwie i chwale.”

Tekst: Parafia Św. Marka Ewangelisty w Łodzi
„Ślad losu” Droga Krzyżowa CD
Fot.: źródło prywatne

Na góralską nutę. Ferie scholi w Kościelisku

„Wypoczywa się zaś w całej pełni - a lepiej można powiedzieć: w całej głębi, kiedy ów kontakt z przyrodą staje się kontaktem z Bogiem obecnym w przyrodzie i obecnym w duszy ludzkiej."

(„Jan Paweł II. Autobiografia")

W pierwszy tydzień ferii liczna grupa dzieci ze scholi wraz z rodzicami i opiekunami wyruszyła na zimowy odpoczynek do Kościeliska. Wyjazd zorganizował o. Paweł, który zadbał, by każdy dzień był wypełniony najróżniejszymi atrakcjami. Drugiego dnia dołączył do nas proboszcz o. Maciej. Już sama podróż pociągiem była czasem pełnym radości z bycia razem. Każdego dnia cieszyliśmy się sobą, a w otoczeniu malowniczych gór mogliśmy odpoczywać, zbliżając się do Boga.

Zamieszkaliśmy w góralskim domu rekolekcyjno-wypoczynkowym „San Clemente”, położonym w urokliwym Kościelisku niedaleko od Zakopanego. Już sam klimat miejsca pozwolił od początku poczuć się dobrze i spokojnie, jak w jednej wielkiej rodzinie. Nazwa domu związana jest z jego patronem Św. Klemensem Hofbauerem (1751-1820) Redemptorystą. Z okien roztacza się przepiękna panorama Tatr z widokiem na majestatyczny Giewont. Centralnym miejscem domu jest kaplica, gdzie codziennie gromadziliśmy się na porannej Mszy Świętej, a słowa Ojców były umocnieniem na cały dzień. W refektarzu spotykaliśmy się na wspólnych posiłkach, ale także było to miejsce zabaw, gier, wieczornych tańców, a nawet kinowego popołudnia. W rodzinnej atmosferze czas płynął przyjemnie, a te kilka dni razem, dały nam poczucie, że możemy na siebie naprawdę liczyć. Współpraca przy posiłkach, dobre słowo i pomoc na dłoń podczas wycieczek i wędrówek górskich, modlitwa – nasza wspólnota rosła w siłę.

O. Paweł zarażał nas swoją niegasnącą energią i otoczył opieką, a każdy zaplanowany przez niego dzień obfitował w ciekawe wydarzenia – nie zabrakło aktywnego wypoczynku na powietrzu, były sanki na pobliskiej górce i zabawy na śniegu; relaks w Termach Chochołowskich; kulig po zaśnieżonych drogach u podnóża Giewontu zakończony ogniskiem i wspólnym pieczeniem kiełbasek; lodowy labirynt pod Wielką Krokwią; spacer zakopiańskimi Krupówkami i czas na zakupy pamiątek.

Dużo radości dały nam piesze wędrówki górskimi szlakami, podczas których zapatrzeni w przyrodę, mogliśmy wyciszyć się i po prostu oddychać pełną piersią górskim powietrzem. Podczas wyprawy na Rusinową Polanę odwiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej Królowej Tatr na Wiktorówkach (ok. 1200 m n.p.m.), gdzie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Wystarczyła chwila w tym miejscu, by poczuć bliskość Maryi. Z polany podziwialiśmy przepiękną panoramę na Tatry Wysokie, głównie ich słowacką część oraz na Tatry Bielskie.

Drewniana świątynia Sanktuarium została wzniesiona w latach trzydziestych XX w. To właśnie tutaj, na Wiktorówkach, ok. 1861 r. pasterce Marysi Murzańskiej ukazała się Matka Boża. Wokół kaplicy znajdują się dziś tablice poświęcone ludziom, którzy zginęli w górach. Świątynią opiekują się o.o. dominikanie, którym powierzono ją w 1957 r. Kaplicę na Wiktorówkach lubił odwiedzać św. Jan Paweł II jeszcze jako Karol Wojtyła (więcej).

Kolejną urokliwą doliną Tatrzańskiego Parku Narodowego, do której dotarliśmy, wędrując przez zalesione szlaki, była Dolina Strążyska. Wchodząc na polanę naszym oczom ukazała się potężna 600 - metrowa północna ściana Giewontu, a na polanie mogliśmy odpocząć i napić się gorącej czekolady (więcej).

Góry, zaśnieżone szlaki i otaczająca nas natura, pozwoliły na aktywny wypoczynek i pełniejsze odczuwanie piękna stworzonego świata. Będąc w Kościelisku mogliśmy być bliżej Boga, obcując z przyrodą – zapatrzeni w nią i wsłuchani podczas pieszych wędrówek – zbliżaliśmy się do Niego, ale i do siebie. Każdy chwila spędzona razem ubogacała i zacieśniała wspólnotę. Znów nie chciało się wracać, jednak do naszych serc przytuliliśmy kolejne miłe wspomnienia.

Serdeczne Bóg zapłać za gościnę Ojcom Redemptorystom w Kościelisku, o. Maciejowi i o. Pawłowi za zorganizowanie naszego wyjazdu – za każdą chwilę razem, za serce, uśmiechy i radości, po prostu za trwanie przy sobie.

„W górach znajdujemy nie tylko wspaniałe widoki, które można podziwiać, ale niejako szkołę życia. Uczymy się tutaj znosić trudy w dążeniu do celu, pomagać sobie wzajemnie w trudnych chwilach, razem cieszyć się ciszą, uznawać własną małość w obliczu majestatu i dostojeństwa gór."
(„Jan Paweł II. Autobiografia")

Tekst: Parafia Św. Marka Ewangelisty w Łodzi
Fot.: źródło prywatne

Na góralską nutę. Ferie scholi w Kościelisku

Wśród nocnej ciszy… głos się rozchodzi!
Rodzinny koncert kolęd i pastorałek 2022

Wśród nocnej ciszy… głos się rozchodzi!

W niedzielę 16 stycznia w naszym kościele, w otuleniu nocy i gwiazd, rozbrzmiały najpiękniejsze kolędy i pastorałki. Koncert w wykonaniu dzieci ze scholi i ich rodziców oraz opiekunów przygotował o. Paweł, który zachwycił obecnych wzruszającym wykonaniem Kołysanki Józefa. Wśród solistów był także Proboszcz parafii o. Maciej z włoską kolędą Tu scendi dalle stelle, której autorem jest św. Alfons Maria de Liguori, założyciel Zgromadzenia Redemptorystów. W tej słynnej kolędzie św. Alfons zaprasza wszystkich, aby uczynili z własnego serca żłóbek, by przyjąć Dzieciątko, które z gwiazd zstępuje i znajduje miejsce na sianie. Za tymi słowami także i my zechcieliśmy przytulić się do maleńkiego Jezusa, wypełniając ten wspólny wieczór uśmiechami i ciepłem, serdecznością i przede wszystkim poruszeniem serc.

Na początku prób o. Paweł powiedział do nas: Celuj w słońce, nawet jeśli nie trafisz, znajdziesz się pośród gwiazd. I z tym mottem pełni nadziei rzuciliśmy się w wir przygotowań, by choć zbliżyć się do słońca. Wspólny czas dał nam wiele wzruszających wspomnień, a zwieńczeniem stał się niedzielny wieczór przepełniony miłością i radością z narodzin wielkiego Królewicza. W programie znalazło się aż 21 utworów, wśród wykonawców byli starsi i młodsi, a najmłodsza solistka miała 4 lata. Solowe głosy, pianino, gitara, wiolonczela, skrzypce – to wszystko, by oddać cześć Świętej Dziecinie.

Koncert zakończył się z przytupem - pełnym energii wykonaniem A wczora z wieczora, przynosząc raz jeszcze radosną nowinę o narodzeniu Boga Prawdziwego. Wszyscy uczestnicy koncertu przyłączyli się do wspólnego kolędowania.

O. Paweł wyraził podziękowanie zgromadzonym parafianom i gościom za cierpliwość i obecność, a dzieciom i chórzystom – za podjęty trud w przygotowaniach:
- Pomyślcie, ile Ci młodzi włożyli trudu w te przygotowania, dlatego teraz osobiście bardzo Wam dziękuję. Nie zawsze było z uśmiechem - było różnie - nawet popłynęły łzy, ale było wytrwale i to jest najważniejsze. Bardzo za to dziękuję.

Czas wspólnych przygotowań, również niełatwych, okraszonych zarówno uśmiechem, jak i łzami, w końcu sam koncert zbliżyły nas do siebie jeszcze bardziej, zacieśniając naszą wspólnotową rodzinę.
Bez wzajemnego trudu i podjętego wysiłku, życzliwości i cierpliwości do siebie, nie byłoby nas i nie byłoby tego koncertu. Gorące serce o. Pawła i Jego słowa dodawały nam otuchy, by krok po kroku po długich godzinach prób to, co do niedawna było jeszcze zamysłem, stało się cudownym wieczorem łączącym pokolenia.

O. Maciej przed końcową modlitwą i błogosławieństwem dodał:

- Jak 1 sierpnia 2018 r. rozpoczynałem tutaj pracę, 5 sierpnia miałem kazanie, którym zainaugurowałem jako proboszcz. Mówiłem wtedy, że razem z Wami będziemy się radować w momencie, kiedy są chrzty, kiedy będzie ślub czy bierzmowanie. Będziemy wspólnie trwożyć się, być zmartwieni i smucić się, gdy ktoś z naszych bliskich będzie odprowadzany na cmentarz, ale dodałem, że chcę również przeżywać cuda z tą konkretną parafią. I dla mnie dziś to jest CUD. Dziękuję jeszcze
raz za wytrwałość, szczególnie najmłodszym!

Serdeczne Bóg zapłać dla Proboszcza o. Macieja - bez Niego nie byłoby naszej wspólnoty. Dziękujemy za wsparcie i za każde dobre, życzliwe słowo, a także za poczucie humoru. Jest dla nas przykładem miłości bliźniego i drogowskazem do świętości. Gorące podziękowania płyną także dla o. Pawła, który swoją wytrwałością i energią przybliżył nas do słońca i gwiazd - za Jego wielkie serce, za poświęcony czas, profesjonalizm, a także za cierpliwość i wyrozumiałość dla nas oraz za trud włożony w przygotowanie naszego wspólnego kolędowania. Mając nadzieję na kolejne wspólne śpiewy

i inicjatywy, podążając za słowami św. Augustyna, że kto śpiewa, dwa razy się modli – ogromnie dziękujemy! Bóg zapłać.

Wspólnie zaśpiewaliśmy: Gdy się Chrystus rodzi, Wśród nocnej ciszy, Uciekali, uciekali z musicalu „Metro”, Pójdźmy wszyscy do stajenki i A wczora z wieczora.

Kolędy i pastorałki w solowych występach dzieci i dorosłych: Pastorałka od serca do ucha, Lulajże Jezuniu, Anioł Pasterzom mówił, Tu scendi della stelle, Pastuszek Bosy, Gdy śliczna Panna, W grudniowe noce, Przybieżeli do Betlejem, Gwiazdy tańczyły, Mary, did you know?, Mizerna cicha, Cicha noc, O gwiazdo betlejemska, Gore Gwiazda, Przysiadło słonko, Kołysanka Józefa.

tekst: Parafia Św. Marka Ewangelisty w Łodzi

Fotografie: źródło prywatne

W objęciach Matki Bożej Licheńskiej
Pielgrzymka Parafialna

W objęciach Matki Bożej Licheńskiej

W sobotę 2 października, grupy parafialne z naszego kościoła, pojechały do Sanktuarium w Licheniu, by uklęknąć przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Licheńskiej i spojrzeć w oczy Matce Najświętszej. W zorganizowanej przez o. Pawła pielgrzymce wzięło udział ponad sto osób w różnym wieku. Pielgrzymami opiekował się także br. Dawid.

Odwiedziliśmy Lasek Grąbliński, w którym uczestniczyliśmy w przepięknej Drodze krzyżowej wśród drzew i śpiewu ptaków. Poszczególne stacje rozmieszczone są wzdłuż alejki przecinającej lasek. To w tej puszczy sosnowej żołnierz napoleoński, Tomasz Kłossowski, zawiesił

w 1844 r. wizerunek Najświętszej Maryi Panny z białym orłem na piersi. A w 1850r. Matka Boża objawiała się tutaj pasterzowi Mikołajowi Sikatce.

Mieliśmy okazję zwiedzić bazylikę mniejszą w Licheniu Starym, w której można podziwiać Cudowny Obraz w jej głównym ołtarzu. Dzięki przewodnikowi mogliśmy dowiedzieć się m.in., że w bazylice jest 365 okien

i 52 drzwi, co symbolizuje dni i tygodnie roku, a do kościoła prowadzą 33 stopnie, czyli tyle, ile lat żył Jezus na ziemi. W dzwonnicy bazyliki zawieszony jest największy w Polsce dzwon, nazwany imieniem Maryja Bogurodzica. Wykonany został ze spiżu, a jego potężne serce waży 400 kg. Zwiedziliśmy także Kościół św. Doroty i kaplicę Świętego Krzyża, w którym znajduje się ostrzelany przez Bertę Bauer podczas II wojny światowej krucyfiks.

Głównym punktem pielgrzymowania była Msza Święta w Kaplicy Trójcy Świętej w bazylice dolnej. Liturgię upiększały swoim radosnym śpiewem dzieci ze scholi. Podczas Eucharystii sprawowanej przez o. Pawła mogliśmy usłyszeć m.in. piękne słowa o ufności do Maryi. Mimo różnych, często trudnych sytuacji i doświadczeń w życiu - Maryja nasza Mama wstawia się za nami i otacza nas swoją opieką. 

Po Eucharystii zasiedliśmy do obiadu w domu pielgrzyma Betlejem. W czasie wolnym wybieraliśmy pozostałe ważne punkty w Licheniu - wieża widokowa (wys. 114 m, 31 p., 762 stopnie schodów), z której można podziwiać wspaniałą panoramę Lichenia, lasy, pola, jeziora; Golgota – wysoka na 25m kamienna góra z grotami, kapliczkami, figurami i płaskorzeźbami. Na koniec raz jeszcze pokłoniliśmy się Matce Bożej i autokary wyruszyły w drogę powrotną. 

Był to czas pełen wzruszeń i pięknych przeżyć. Cieszyło nas to, że mogliśmy dzielić go ze sobą - razem na modlitwie, razem podczas czasu wolnego. Wiek nie grał roli – każdy czuł się częścią Wspólnoty. W nasze serca zapadały kolejne wspomnienia, które zabraliśmy ze sobą, tutaj do Łodzi. Po powrocie na plac przed kościół ciężko było się rozstać. 

Ogromne podziękowania dla Ojców - o. Pawła, który zorganizował nasz wyjazd i dla br. Dawida. Za ich opiekę, uśmiechy, dobre słowo i serdeczność. Podziękowania także dla o. Macieja i o. Henryka, którzy zostali w Łodzi.

Zanurzając się we wspomnienia, z niecierpliwością czekamy na kolejny wyjazd. Dziękujemy ! Serdeczne Bóg zapłać !

Cudowny Obraz Matki Bożej Licheńskiej

Obraz namalowany w drugiej połowie XVIII

w. na cienkiej, modrzewiowej desce, ukazuje pełną smutku Najświętszą Maryję Pannę. Przymknięte, spuszczone oczy nadają młodej i delikatnej twarzy o perłowo-różowej karnacji wyraz melancholijnego zamyślenia. Maryja spogląda na rozpostartego na Jej piersiach orła białego w koronie. Głowa Jej okryta jest spływającą na ramiona złotą szatą, bogato zdobioną ornamentami roślinno-kwiatowymi, wysadzaną rozetami z ozdobnych kamieni. Brzegi szaty przyozdobione zostały symbolami męki Pańskiej. Nad głową Maryi dwie postacie anielskie unoszą koronę. Cudowny Obraz w 1967 r. udekorował papieską koroną Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński.

Historia objawień

Historia objawień zaczyna się w roku 1813 podczas bitwy narodów pod Lipskiem. To wtedy polskiemu żołnierzowi rannemu podczas walk ukazała się Matka Boża. Uratowany przez Nią Tomasz Kłossowski miał odnaleźć wizerunek Maryi identyczny z tym, jaki mu się ukazał. Poszukiwania trwały 23 lata, ale zakończyły się powodzeniem. Tomasz odnalazł obraz w Lgocie pod Częstochową. Obrazek był niewielki, miał wymiary zaledwie 9,5 na 15,5 centymetra.

W 1844 r. umieścił go na drzewie w Lesie Grąblińskim. To tam pasterzowi Mikołajowi Sikatce w latach 1850-1852 kilkakrotnie ukazywała się Matka Boża.

29 września 1852 r. obraz Matki Bożej przeniesiono uroczyście

do kaplicy w Licheniu. Następnie niemal 150 lat znajdował się w kościele św. Doroty. 2 lipca 2006 roku, Cudowny Obraz Matki Bożej Licheńskiej przeniesiono do bazyliki Matki Bożej Licheńskiej. W ten sposób wypełniły się słowa Matki Bożej, które wypowiedziała do Mikołaja.